Over kalverliefde en kalversterfte

Met de gewobte beelden van één NVWA-inspectie werd de indruk gewekt dat het er bij alle boeren zo uitziet. Er werd niet duidelijk aangegeven of de cijfers ook bijvoorbeeld te vroeg geboren kalfjes omvatten. En zo waren er nog wel wat dingen op de berichtgeving aan te merken.

Maar is dat het antwoord waarmee de burger genoegen neemt? Jonge dieren die sterven, is iets emotioneels, zeker als het nieuws gepaard gaat met heftige beelden. Dan kom je er niet met alleen een nuancering.

Feit blijft dat we er allemaal baat bij hebben als de kalversterfte omlaag gaat. Dat geldt voor de dieren, voor de individuele boeren, voor de melkveehouderij en aanpalende sectoren, en voor de land- en tuinbouw in het algemeen. Dat besef kwam niet pas afgelopen weekend. Zoals we ook aan media en politici hebben uitgelegd, zijn we in 2018 met verschillende projecten van start gegaan, juist omdat de gezondheid van jonge dieren voor ons zo belangrijk is.

KalfOK, het Kalfvolgsysteem, de landelijke aanpak BVD en IBR, en recentelijk het project Ontvangst Kalveren. De cijfers van 2018 veranderen we er niet mee, en een foto van een creperend kalf verliest zijn kracht ook niet. Maar het laat wel zien dat we als sector problemen aanpakken in plaats van wegkijken.

En natuurlijk, we hebben ook tegengas gegeven. Het is niet eerlijk de hele beroepsgroep aan de schandpaal te nagelen. Ook daarom veel dank aan iedereen die met #kalverliefde de andere kant van het verhaal liet zien.