Parapluwerking bietenloof houdt kamille kort

'Als we de suikerbieten dichter zaaien, is de bodem sneller bedekt en is het gemakkelijker om de onkruiden te beheersen', zegt De Vries. Hij legde vorig jaar op een proefperceel in het Noord-Hollandse Wieringerwerf een proefveld aan met variabele zaaiafstanden.

'Het effect van de verschillende zaaidichtheden was in het groeiseizoen op afstand goed te zien. Bij de lagere plantaantallen stond de kamille bloeiend boven de bietenplanten. Bij 140.000 planten per hectare komt er in elk geval niets boven het gewas uit en is de onkruiddruk lager', verklaart de onderzoeker.

Vier verschillende zaaidichtheden

In de proef liggen vier verschillende zaaidichtheden, oplopend van 80.000 tot 140.000 planten omgerekend per hectare. Als rijafstanden gebruikte De Vries de standaard 50 centimeter en daarnaast 45 en 37,5 centimeter. Op de rij varieerde hij de zaaiafstanden van 24,5 tot 16,5 centimeter. In alle objecten is twee keer een onkruidbespuiting uitgevoerd.

De proef is onderdeel van de publiek-private samenwerking 'Duurzame beheersing van onkruiden'. In opdracht van BO Akkerbouw voert Vertify dit vierjarig project uit in meerdere gewassen. Het project ontvangt financiële steun van het ministerie van LNV via de Topsector Tuinbouw & Uitgangsmaterialen. Het doel is teeltsystemen ontwikkelen die minder afhankelijk zijn van chemische onkruidbestrijding.

Oogst lastig

Naast het effect op onkruiden gebruikte De Vries afgelopen teeltseizoen om te bekijken in hoeverre het praktisch is om suikerbieten op krappe zaaiafstanden te oogsten en wat de zaaidichtheid doet met de opbrengsten. 'De oogst is wat betreft uitvoering wel een dingetje', erkent hij.

'Het object met 140.000 planten hebben we met veel pijn en moeite machinaal gerooid. We gebruikten daarvoor een Big Six, maar konden maar twee rijen tegelijk meenemen. Het lijkt erop dat krapper zaaien dan 37,5 centimeter met de huidige mechanisatie niet meer realistisch is.'

Over de opbrengsten zegt De Vries dat er tussen de objecten nauwelijks verschillen zijn. 'Dichter zaaien levert kleinere bieten op en minder wortelopbrengst in tonnen. Maar het suikergehalte van kleine bieten is wel hoger en daarom is per saldo bij 80.000, 95.000, 110.000 of 140.000 planten de suikerproductie vrijwel gelijk. Dit is in feite een prachtige uitkomst. We verslepen minder tonnen voor de dezelfde opbrengst met een duidelijke winst op de onkruidbeheersing.'

Mechanische onkruidbestrijding

Volgend jaar krijgt de proef met de zaaidichtheden in het grote onkruidproject een vervolg. De onderzoeker legt nogmaals dezelfde objecten aan en gaat aan de slag met mechanische onkruidbestrijding. 'We willen zoveel mogelijk schoffelwerktuigen, vingerwieders en combinaties met rijenbespuitingen testen.'

Verder komen er ook proefobjecten met planten die zijn opgekweekt in perspotjes. 'We planten de bietenplantjes in de derde week van maart, daarna half april en het laatste deel begin mei', legt De Vries uit. 'Doel is nagaan in hoeverre we de beginontwikkeling van het gewas kunnen versnellen en wat dat doet met de bodembedekking en dus de onkruidbeheersing.'

Ras

In de te ontwikkelen teeltsystemen voor bieten kijkt De Vries vooralsnog niet naar de invloed van het te telen ras. Hij zaait een standaard bietenras en niet een ras dat speciaal vlot de bodem bedekt. 'Komend jaar willen we wel beoordelen of de krappere zaaiafstanden iets doen met de aantastingen van bladschimmels.'