Harm Terra: 'Afwisseling met zorg en winkel maakt werk leuker'

Niet alles wat Harm en Maaike Terra uit het Noord-Hollandse Uitgeest aanraken verandert in goud, lacht Harm Terra. Zoals de aankoop van solexen voor een recreatieve activiteit. 'We hebben er met de vriendengroep veel lol mee gehad, maar het paste niet echt in de bedrijfsvoering. Te vaak moest ik er op zaterdag op uit om een gestrande deelnemer met brommerpech op te halen', zegt hij.

De zorgtak bleek wel een blijvertje. Sterker nog, Terra beleeft er meer plezier aan dan hij vooraf had gedacht. 'Mijn vrouw werkte al bij een zorginstelling en opperde of het niet iets voor ons zou zijn. Ik stond niet gelijk te springen, maar wilde het best een kans geven. We zijn begonnen met één deelnemer en dat is langzaam steeds verder uitgebreid. Inmiddels hebben we twee mensen aangenomen, met wie we samen de begeleiding doen.'

Lockdown

Gedurende de lockdown bleven de deelnemers sommige perioden noodgedwongen thuis. Het was ineens stil op het bedrijf. 'Ik miste het echt. Net als de deelnemers trouwens, die gehecht zijn aan hun vaste routines op het erf, op de moestuin, in de schuren en de stal', herinnert de ondernemer zich.

'Maaike zag wel heil in een eigen winkel, nadat ze een oproep las van Cono Kaasmakers. De kantine hebben we naar containers op het erf verplaatst en de oorspronkelijke ruimte in de boerderij omgebouwd tot winkel. Vanaf het begin loopt de winkel als een trein. We merken dat mensen bewust kiezen voor lokaal geproduceerd voedsel.'

Vader Niek Terra moest wel even wennen aan alle extra activiteiten, die ook zorgen voor meer aanloop. Sinds 2011 woont hij in de gerestaureerde monumentale langhuisstolp uit de zeventiende eeuw, Het Kooghuis, een van de oudste boerderijen in de streek. Ooit deed het nog dienst als dijkhuis en herberg. Een plek boordevol historie, waar zeven generaties Terra al meer dan twee eeuwen boeren.

Die rijke geschiedenis is geen garantie voor de toekomst. De ligging van het bedrijf met uitzicht op de duinen maakt dat de grootte van de veestapel onzeker is. 'We hebben zo'n zeventig melkkoeien en beheren 42 hectare grond. Best extensief. Toch worden we als de vervuiler gezien, die de natuur in het duingebied bedreigt. Dat is toch krom? Zeker hier onder de rook van Tata Steel, direct aan een provinciale weg, waar om de zoveel minuten een Boeing komt overvliegen. Ik vind dat wrang.'

Melkrobot

Een halvering van de veestapel zou betekenen dat Terra de melkrobot niet langer rendabel kan aanhouden. 'Gelukkig hebben we de oude melkstal er nooit helemaal uit gesloopt. Die kunnen we nog opknappen en opnieuw in bedrijf nemen, al heeft dat niet mijn voorkeur. Om alles financieel rond te zetten, zouden we hier dan meer zorgdeelnemers moeten onderbrengen. De verhouding met het boerenbedrijf raakt dan uit balans. Dat is jammer, want juist die alledaagse agrarische bedrijvigheid heeft zo'n positief effect op de deelnemers.'

Toch wil de ondernemer waken voor te sombere bespiegelingen. 'De twee nieuwe pijlers onder het bedrijf zijn echt een verrijking. Vooral ook omdat ze zo mooi in elkaar grijpen. Sommige artikelen die de deelnemers maken, leggen we in de winkel. Verder zijn we alweer druk met de voorbereidingen voor de kerstpakketten. Het inpakken doen we later in Het Kooghuis, samen met de deelnemers. Die voelen zich zo extra betrokken.'

Onbewaakte spoorwegovergang

Maar liefst 41 hectare van de eigen grond ligt direct achter het bedrijf. Er loopt een treinspoor doorheen, met een onbewaakte overgang. 'Lastig om die met het vee over te steken. Het ene deel gebruiken we daarom voor de beweiding, het andere deel voor het ruwvoer. Sinds kort brengen we vers gras naar de stal. Ik vind het zonde om dat verse gras in te kuilen en kon voor een prikkie een oude hooiwagen kopen. Dat werkt perfect.'

Kenmerkend voor de aanpak van Terra, die altijd zoekt naar betaalbare, praktische oplossingen. Door de jaren is er van alles bijgebouwd op en om het erf. 'Al die ruimten komen nu goed van pas bij al onze bedrijfsactiviteiten. Zo is mijn broer hartstikke handig met machines en kan hij in onze werkplaats het nodige repareren, zodat er niet elke keer een monteur van buitenaf hoeft te komen.'

Voor mechanische storingen aan de melkrobot leerde de ondernemer zichzelf het een en ander aan. 'Ik wil ze niet voor elk wissewasje deze kant op laten komen. Als er iets met de computer is, trek ik wel gelijk aan de bel. De melkrobot is cruciaal, omdat die me in staat stelt ook aandacht te besteden aan de zorg. Ik heb geleerd om op de drukke dagen minder in de stal en op het land te doen. Dat lukt me steeds beter. Juist die afwisseling heeft het werk er leuker op gemaakt.'