Bieten kampen met vreterij, schildpadtorretjes, lage zuurgraad en bladluizen

Zo meldde IRS vorige week woensdag dat op diverse percelen vreterij door hazen is te zien. Hazen laten vaak een typisch schadebeeld achter in suikerbieten. Telers kunnen dit zien doordat over een bepaalde lengte van de rij, soms wel enkele meters lang, blaadjes van de planten zijn weggevreten op dezelfde hoogte. Soms staan er alleen nog maar stengeltjes, waarbij ook het groeipunt is weggevreten.

Verder zijn bij de planten vaak keutels zichtbaar. Het schadebeeld is zichtbaar tot aan het vierbladstadium.

Schade door hazen is volgens het IRS te beperken door schrikdraad neer te zetten. Op sommige percelen is te zien dat de hazen uit naastgelegen graanpercelen of bossen komen. Naast het plaatsen van schikdraad kiezen sommige telers ervoor hazen alternatief voer zoals wortelen aan te bieden op de kopakker of schaaltjes water neer te zetten. Hazen vreten namelijk van de bieten omdat ze dorst hebben.

Daarnaast kreeg IRS diagnostiekmonsters binnen met plantwegval door bodeminsecten en slakken. Ook ontving het bieteninstituut diverse meldingen van teeltadviseurs. Bij bodeminsecten betreft het vooral aantasting door emelten, miljoenpoten, wortelduizendpoten, springstaarten en bietenkevers. Volgens het IRS komen deze bodeminsecten door het koude en natte weer de afgelopen weken meer voor dan de afgelopen jaren.

Maandag berichtte het IRS over schade van schildpadtorren. Het bieteninstituut ziet op diverse percelen kenmerkende eitjes van deze insecten. Schildpadtorren vreten bij jonge planten aan de bladranden en later vreten ze gaatjes in de bietenbladeren. Overigens leidt dat niet tot enige opbrengstderving, aldus het IRS.

De schildpadtor bevindt zich vaak aan de onderzijde van de bladeren, waar vaak ook de eieren zijn te vinden. Deze zijn lichtbruin en langwerpig. Over het eitje lijkt een soort vliesje te zitten, alsof de eieren aan het blad zijn vastgeplakt. Uit de eieren kruipen larven van 2 tot 8 millimeter lang. Vaak hangt er aan de achterzijde nog een klein bruin of zwart stukje van de vervelling en/of uitscheiding.

Volgens het IRS richten zowel de volwassenen als de larven kleine ronde gaatjes aan. Vaak is er sprake van venstervraat, waarbij de opperhuid heel blijft.

Te lage zuurgraad

Verder heeft het IRS bij een aantal diagnostiekmonsters een voor suikerbieten te lage zuurgraad (pH) gemeten van 4,5 en 4,7. Een pH beneden 5 leidt volgens het instituut tot slecht groeiende bieten. Het is te herkennen aan een achterblijvende groei. Blad kleurt lichtgroen en wordt later geel. Ook de wortels ontwikkelen slecht en worden regelmatig zwart.

Daarnaast is bij een te lage pH de kans op schade door onder meer aphanomyces, rhizoctonia en aaltjes groter. Het IRS meldt dat vooral op lichtere gronden en oude kleigronden, waar de laatste jaren te weinig is bekalkt, de kans op een te lage pH aanwezig is.

Tot slot kwam het IRS maandag met het vijfde bericht van de bladluiswaarschuwingsdienst naar buiten. Op een aantal bietenpercelen in de regio's Schouwen-Duiveland, Goeree-Overflakkee, 'Friesland klei' en Texel is de schadedrempel van groene bladluizen voor de eerste keer overschreden.

De bladluiswaarschuwingsdienst wijst bietentelers erop alert te zijn en hun percelen wekelijks te controleren op groene bladluizen. In april, mei en de eerste helft van juni ligt de bestrijdingsdrempel op meer dan twee groene bladluizen per tien planten.