Eten op hoeve verbindt boer en burger

Joost de la CourtDe zeven deelnemers aan het diner op hoeve De Riet van de familie Lugtenberg in Olst worden op een najaarsavond heen en weer geslingerd tussen historie en heden. De authentieke deel, waar de ontvangst plaatsvindt en de eerste gang wordt geserveerd, stamt uit 1882, de ligboxenstal is van 2003.
Veehouder Tom Lugtenberg vertelt bij het welkomstdrankje het verhaal van de vorige generaties en hoe hij en zijn vrouw Ellis de monumentale boerderij hebben gerenoveerd en gemoderniseerd. Tussen iedere gang volgt een korte rondleiding. Zo komen de gasten door het voerlokaal voor de kalveren, in de jongveestal en daarna bij de koeien in de grote loopstal voor 150 MRIJ-runderen.
Lugtenberg praat ze bij over de hedendaagse melkveehouderij en zijn dubbeldoel-veestapel. Welke kalveren houdt hij aan, hoe lang gaat de melkkoe mee en hoe dat te combineren met vleesproductie. ‘Ik herken veel van vroeger, omdat ik zelf op de boerderij ben opgegroeid, maar veel is ook weer nieuw voor mij’, reageert een van de deelnemers.
Op het menu staan tomatensoep met een IJsselhoeve-quiche, even later aan de keukentafel gevolgd door boeuf-bourguignon van eigen koeien. IJs van een naburige ijsboerderij na. Een goed glas wijn erbij maakt het af.
Het is een genoeglijk, ongedwongen en tegelijk informatief bezoek. Het enige zakelijke is dat de gasten achteraf 35 euro betalen voor maaltijd, drankjes en rondleiding. ‘Eten en info’, vat een deelneemster het kernachtig samen.
‘Voor de extra inkomsten doen we het niet echt, meer voor de leuke contacten die zo ontstaan’, vertelt boerin en gastvrouw Ellis Lugtenberg. Twee keer per jaar organiseren ze zo’n diner met betalende gasten, die voor het merendeel uit Oost- en Noord-Nederland afkomstig zijn.
Het project startte in mei 2014 toen boerinnen vanuit de Stichting IJsselhoeven hun enthousiasme na een cursus (moes)tuinieren, daaruit koken en verhalen vertellen met anderen wilden delen.
Het mes snijdt aan twee kanten, volgens projectleider Sylvie Uenk. ‘Via het fenomeen IJsselhoeven promoot je de regionale landbouw en ook de agrarische sector als geheel. Bovendien leren mensen zo iets over de cultuurhistorie van het gebied en hoe sommige oude gebouwen weer een nieuwe functie krijgen.’
Uenk verzorgt namens Stichting IJsselhoeven de promotie van het dinerarrangement, regelt de reserveringen en stimuleert dat presentatie en verblijf zo professioneel mogelijk zijn. ‘De charme van het project is dat het kleinschalig én incidenteel is.’
Toch vinden veel gemeenten en ook provincie Overijssel het interessant genoeg om het project te steunen. ‘Ze zien het als een mooie aanvulling op het toeristisch aanbod in het gebied. Eten op IJsselhoeven werkt als verbindende schakel tussen platteland en burger.’