Overijsselse boerin deelt passie voor koken graag met anderen

Samen met haar man en drie zonen woont de 44-jarige Grondman in het Overijsselse Witharen. Weidse vergezichten, omgeven door lommerrijke bossen, zijn typerend voor de omgeving waar ze samen met haar gezin melkveebedrijf De Velshoeve met 220 melkkoeien draaiende houdt.

Van het 'boerin zijn' wist Grondman eigenlijk niet zoveel. Totdat het boerenleven met alle 'ins en outs' op haar pad kwam doordat ze haar man Marcel ontmoette. 'Zijn oom en tante hadden een boerderij in Lemele. Het was zijn grote passie. Terwijl anderen hun vrije tijd doorbrachten bij de voetbalvereniging, liep hij op de boerderij rond. Tussen de koeien was en is hij nog altijd het liefst', ziet ze.

Baan buitenshuis

Toen de twee trouwden, omarmde Grondman eveneens het boerenleven. 'Samen zijn we een maatschap begonnen, die we hebben overgenomen van de oom en tante van Marcel. Toch hield ik naast het werk op de boerderij mijn baan aan als IG-verzorgende.'

In haar werk voelde Grondman zich als een vis in het water. 'Ik gaf de laatste zorg gedurende het stervensproces van patiënten met dementie en was de as waar alles om draaide. Om zo dicht bij een familie te staan in een voor hen zo'n heftige tijd vond ik zo fijn om te doen dat het me veel energie gaf.'

Drie zonen

Ondertussen werd Grondman moeder van drie zonen en brak er een tijd aan die steeds hectischer werd. Naast het boerenwerk, haar baan en de zorg voor drie kinderen leidde het gezinsleven onder de druk die er op haar lag. Er zat niets anders dan te stoppen met haar werk, dat haar grote passie was. 'Dertien jaar geleden ben ik met pijn in het hart gestopt met mijn baan, maar het was veel beter voor ons gezin.'

Toch wilde Grondman naast het gezinsleven en het werk op de boerderij iets voor zichzelf. 'Ik ben niet zo'n moeder die thuis wacht met thee en koekjes voor de kinderen. Ik wilde er ook iets anders bij', zegt ze. 'Daarom begon ik een rustpunt voor fietsers en wandelaars met een grote vrieskist, waar ik ijs van Ben & Jerry's verkocht. Daar kwam later een theetuin bij, waar je gezellig kon zitten en even bijkomen.'

Verhuizing

Acht jaar geleden verhuisde het gezin noodgedwongen omdat ze hun bedrijf verder wilden ontwikkelen. Die mogelijkheid was er niet in Lemele. Ze kochten een boerderij in Witharen. 'Jammer dat we weg moesten, want we woonden dicht bij een prachtig natuurgebied aan de voet van de Lemelerberg', zegt Grondman.

Maar de familie Grondman zat niet bij de pakken neer. Alle oude gebouwen rondom de net gekochte boerderij in Witharen werden afgebroken en in de plaats kwam een nieuwe stal met melkcarrousel. 'Ik legde een grote moestuin aan met veel verschillende soorten groenten, zoals prei, courgettes, allerlei soorten bonen, pastinaak, sla, pompoenen, wortelen en boerenkool', zegt Grondman.

Kookgroepje

'Al snel vroeg ik me af wat ik met al die groenten aan moest. Want vooral de courgettes groeiden hard en snel. Dat vonden mijn buurvrouwen ook. Toen zijn we samen een kookgroepje begonnen om van allerlei recepten uit te proberen. Ik plaatste er wat foto's van op Facebook en de reacties waren laaiend enthousiast.'

Gevolg was dat Grondman zich steeds meer ging specialiseren in zuivel maken als yoghurt, boter, kwark, brie en harde kaas van de melk van hun eigen koeien en kookworkshops geven met groenten uit eigen tuin.

Workshops

Haar eigen bedrijf De Kookweide oprichten was dan ook nog maar een kleine stap. 'Niet alleen geef ik nu kook- en kaasworkshops, maar je kunt hier ook vergaderen waarbij ik dan bijvoorbeeld een lunch serveer. Daarnaast organiseer ik rondleidingen hier op de boerderij. Prachtig om te doen, want er komen vaak verrassende vragen voorbij.'

Twee keer in de week geeft Grondman nu een kookworkshop. 'Dat is genoeg, want daar ben ik best druk mee, terwijl het werk op de boerderij voor mij ook gewoon doorgaat. De kalveren verzorgen is helemaal mijn ding en daarnaast heb ik vijf melkbeurten.'

Wat vindt de ondernemer het allermooist? 'Ik ben een sociaal mens en krijg energie van de gesprekken met de mensen die hier komen. Het is juist in deze tijd mooi om positieve geluiden te horen van bezoekers. Die zijn er echt', constateert ze.

'Verder is er nog zoveel onwetendheid over wat boeren doen. Maar gevoelige onderwerpen schuw ik ook niet, zoals waarom een kalf altijd bij de moeder wordt weggehaald. Dan zeg ik dat dit niet zomaar gebeurt, maar dat het gevaarlijk kan zijn voor de kalveren om tussen een grote kudde in de stal te lopen.'