'Hoop op nieuwe lente'

Waarom ik daar veel inspiratie voor deze column heb opgedaan? Dat zit hem in het feit dat ik door dit soort ontmoetingen in verwarring wordt gebracht. Enerzijds heb ik een enorme kracht en waardering gezien van en voor de Nederlandse land- en tuinbouw.

Aan de andere kant heb ik best veel moeten uitleggen, omdat er toch wat een beeld heerst dat wij als Nederlandse land- en tuinbouw conservatief zijn of weg zouden kijken van de grote uitdagingen en opgaven die er liggen. Ik heb met regelmaat het gevoel dat het juist andersom is.

De beelden van de bloemen uit Nederland op het Sint Pietersplein zijn letterlijk de hele wereld over gegaan en oogstten veel lof. Het beeld past in het plaatje dat Nederland een toonaangevend land- en tuinbouwland is. In Rome spraken we onder andere met de onafhankelijk voorzitter van de FAO-raad (de voedsel- en landbouworganisatie van de Verenigde Naties). Die benadrukte nog eens de prominente bijdrage van de Nederlandse land- en tuinbouw aan oplossingen van grote mondiale vraagstukken.

Ondanks alle positieve beelden en verhalen over de Nederlandse land- en tuinbouw, hoor ik tegelijk een roep dat het allemaal radicaal anders moet, zonder dat men beseft wat de consequentie is voor de korte en lange termijn. Wat nodig is dat we vooruitkijken om te zien wat nodig is voor een goede toekomst.

De paus stond stil bij klimaatverandering, hongersnood, droogte, migratie en economische problemen. Laat politiek en samenleving samen met ons boeren en tuinders vooruitkijken in plaats van blijven hangen in een continu verlangen naar vroeger.